به گزارش مشرق، جنسبازی به عنوان یک انحراف اخلاقی شناخته شده است اگرچه این امر در جوامع غربی بسیار رواج دارد و این جوامع همواره تلاش کرده اند تا آن را به عنوان رفتاری عادی قلمداد کنند؛ اما مطالعات بسیاری در این زمینه نشان می دهد که این گرایش باعث به وجود آمدن مشکلات عدیده نه تنها برای خود شخص بلکه برای جامعه شده است.

کاهش امید به زندگی

جی ساتیناور در کتاب «Homosexuality and the Politics of Truth »مستند می‌کند که همجنسبازان بیست و پنج تا سی سال از طول عمر خود را از دست می‌دهند. سوزاک، کلامیدیا، سیفلیس، تبخال، ایدز، اچ‌آی‌وی، سایر عفونت‌های مقاربتی، بیماری‌های روده‌ای، سرطان‌ها، اعتیاد به الکل، خودکشی و علل متعدد دیگر بیماری‌هایی هستند که در بین این افراد بیشتر است.

یک مطالعه در کانادا که در مجله بین‌المللی اپیدمیولوژی منتشر شد، اشاره کرده که در مناطق همجنسباز شهری، امید به زندگی مردان همجنسباز در مقایسه با بقیه مناطق کمتر است. محققان نتیجه گرفتند که در مناطق پرجمعیت کانادا، امید به زندگی در سن ۲۰ سالگی برای مردان همجنسباز و دوجنسه ۸ تا ۲۰ سال کمتر از همه مردان است.

عفونت‌ها و بیماری‌های منتقله جنسی

داده‌های ارائه‌شده در کنفرانس ملی پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی در مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده در سال ۲۰۱۰ نشان داد که میزان تشخیص‌های اچ‌آی‌وی در میان مردانی که با هم جنس خود رابطه جنسی دارند بیش از ۴۴ برابر مردان دیگر و بیش از ۴۰ برابر زنان است یعنی در هر دو مورد تقریبا نزدیک به نصف. میزان سیفلیس اولیه و ثانویه در بین این گروه بیش از ۴۶ برابر سایر مردان و بیش از ۷۱ برابر زنان بود که نشان دهنده بالا بودن احتمال بیمار شدن این گروه است.

علاوه بر این، مطالعه‌ای که در کنفرانس بین المللی ایدز در سال ۲۰۰۰ مورد بحث قرار گرفت، مستند کرد که ۱۶‌درصد مردان همجنسباز اچ‌آی‌وی مثبت در یک نمونه گیری سراسری در ایالات متحده حداقل یک مورد آمیزش محافظت نشده با شریک جنسی که از بیماری آن‌ها آگاهی نداشته را اعتراف کردند.

همچنین مرکز پیشگیری از بیماری‌ها هشدار داد مردانی که با همجنسان خود رابطه دارند ریسک بالاتری در مورد ابتلا به بیماری‌های مقاربتی از جمله هپاتیت A، هپاتیت B، اچ‌آی‌وی و ایدز دارند.

این سازمان در آوریل ۲۰۱۱ گزارش داد که با اینکه این گروه از افراد جامعه در آمریکا به رسمیت شناخته شده اند اما سلامت جنسی همجنسبازان بهبود نیافته است. این گزارش اعلام کرد که در میان مردانی که با همجنس خود ارتباط دارند اچ‌آی‌وی و عفونت‌های مقاربتی به طور نامتناسبی بالا باقی‌مانده و تقریباً دو دهه افزایش یافته است.

مطالعه‌ای در نسخه ۱۹۹۹ مجله سلامت عمومی آمریکا نشان داد که زنان دوجنس‌گرا بیشتر از زنان دگرجنس‌گرا مصرف مواد مخدر را در ۳ ماه قبل از مطالعه داشته اند.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۰ در مجله Sexually Transmitted Infections منتشر شد و نشان داد زنان همجنسباز نرخ بالاتری از واژینوز باکتریایی و هپاتیت C نسبت به گروه دگرجنسگرا دارند.

نتایج نشان می‌دهند که افراد هم جنسباز نه تنها دارای نرخ مثبت بالاتری از بیماری‌های مقاربتی و اچ‌آی‌وی هستند، بلکه شریک جنسی خود را از وجود چنین بیماری‌هایی مطلع نمی‌کنند.

سرطان

یک مطالعه در سال ۲۰۱۱ که در مجله سرطان منتشر شد، نشان داد که مردان همجنسباز ۱.۹ برابر بیشتر از مردان دگرجنس‌گرا به سرطان مبتلا می شوند.

صفحه وب انجمن سرطان آمریکا حقایق سرطان برای مردان همجنسباز و دوجنسه را مشخص می کند. بر این اساس مردان همجنسباز در معرض افزایش خطر ابتلا به سرطان های ریه، بیضه، روده بزرگ و مقعد هستند. سرطان‌های سینه، ریه، کولون، تخمدان و آندومتر در مورد زنان بیشتر است. برای هر دو گروه ذکر شده، عوامل خطر تا حدی ناشی از میزان بالای مصرف دخانیات، الکل و اضافه وزن هستند.

سلامت روان

بررسی و مطالعه شیوع سلامت روان هلند نشان داده که افرادی که به همجنس خود گرایش دارند در معرض خطر اختلالات روانپزشکی هستند. اختلالات خلقی، اضطراب و مصرف مواد از این موارد بودند.

مطالعه‌ای در نیوز یلند نشان داد که جوانان همجنسباز و دوجنس‌گرا در مقایسه با زیر نمونه دگرجنس‌گرا در معرض خطر بیشتری درمورد رفتار و افکار خودکشی، افسردگی، اختلال اضطراب فراگیر، وابستگی به دخانیات و اختلالات متعدد هستند.

مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۱ در مجله « American Journal of Public Health » منتشر شد به نتایج مشابهی رسید: «گرایش به همجنسبازی، که به عنوان داشتن شرکای جنسی همجنس تعریف می‌شود، با افزایش کلی خطر اختلالات اضطراب، خلق و خو، مصرف مواد و افکار و برنامه‌های خودکشی مرتبط است».

خشونت خانگی

خشونت خانگی در روابط همجنسبازان بیشتر است. برنامه ای در بوستون آمریکا که در مورد قربانیان تجاوز به همجنسبازان است نشان داد که نیمی از تماس هایی که دریافت می کردند مربوط به خشونت خانگی است.

ممکن است تصور شود که خشونت عمدتاً از طریق مردان است اما مجله تحقیقات خدمات اجتماعی در سال ۱۹۹۱ یک نظرسنجی بین بیش از هزار و۱۰۰ لزبین انجام داد که بیش از نیمی از آن ها از طریق شریک زن خود مورد آزار قرار گرفته بودند.

یافته‌های دانشنمدان در سال ۲۰۱۱ نشان داد که دانش آموزان همجنسباز نرخ بالاتری از رفتارهای خشونت آمیز دارند. این رفتارها شامل اقدام به خودکشی، استعمال دخانیات، مصرف الکل و مصرف سایر مواد مخدر بودند.

جمع بندی همه مواردی که در بالا مطرح شده نشان می دهد که همجنسبازان با خطرات سلامتی، انواع بیماری های سلامت روان و امید به زندگی کمتر رو به رو هستند.